Analyse van de belangrijkste herzieningen van de 2022-versie van de nationale norm voor

De nationale norm GB/T 18801-2022 werd uitgebracht op okt. 12, 2022, en zal worden geïmplementeerd op 1 mei 2023, ter vervanging van GB/T 18801-2015 . De release van de nieuwe nationale norm stelt hogere eisen aan de kwaliteit van luchtreinigers en speelt ook een belangrijke rol in de ontwikkeling van de luchtzuiveringsindustrie en de standaardisatie van de productie van aanverwante bedrijven. Hieronder worden de veranderingen tussen de oude en de nieuwe nationale normen geanalyseerd, zodat u snel inzicht krijgt in de belangrijkste herzieningen van de nieuwe nationale normen.

De doelverontreinigende stoffen zijn gewijzigd van de versie uit 2015 van "specifieke luchtverontreinigende stoffen met een duidelijke samenstelling, voornamelijk onderverdeeld in drie categorieën: fijn stof, gasvormige verontreinigende stoffen en micro-organismen" naar de versie uit 2022 van "specifieke luchtverontreinigende stoffen met een duidelijke samenstelling, voornamelijk onderverdeeld in deeltjes materie, gasvormige verontreinigende stoffen, micro-organismen, allergenen en geuren".

Hoewel de leveringssnelheid van schone lucht (CADR) en het cumulatieve zuiveringsvolume (CCM) belangrijke indicatoren zijn om de productprestaties te beoordelen, is er geen correlatie tussen de vereisten ervan. Als gevolg hiervan streven de producten van sommige bedrijven buitensporig hoge initiële CADR-waarden na, maar hun levensduur is relatief kort, wat consumenten misleidt. De nieuwe nationale norm vergroot de correlatie tussen de CADR-waarden van fijn stof en gasvormige verontreinigende stoffen en de CCM-waarden. Het gebruik van correlatie-indicatoren in plaats van de CCM-intervalbinning-evaluatiemethode en de bepaling van de minimumlimiet van CCM op basis van de grootte van de CADR zullen een betere rol spelen bij het reguleren van de luchtzuiveringsmarkt.

Vanwege de bijzonderheid van het virus kunnen de natuurlijke uitstervingssnelheid van het virus en het zuiveringsproces niet worden beschreven door de dynamische evenwichtsvergelijking van de concentratie van verontreinigende stoffen, zodat CADR niet kan worden gebruikt als evaluatie-index van het viruszuiveringsvermogen van de luchtreiniger. Voor het zuiveringsvermogen van het virus stelt de norm daarom ook een evaluatiemethode voor de ‘verwijderingssnelheid’ voor. Tegelijkertijd mag, volgens de standaardvereisten, als de luchtreiniger duidelijk aangeeft dat deze een virusverwijderingsfunctie heeft, het virusverwijderingspercentage onder de gespecificeerde omstandigheden niet minder dan 99,9% bedragen.

Het bovenstaande is slechts een eenvoudige lijst van de drie belangrijkste herzieningen van de nieuwe nationale norm, die in principe in lijn zijn met de huidige marktstatus quo en de industrie begeleiden om zich gestaag in een gezonde richting te ontwikkelen.